Επί του άρθρου του κ. Ν. Τζήμου και ο Επανασχεδιασμός της Περιφέρειας!

Item: Επί του άρθρου του κ. Ν. Τζήμου και ο Επανασχεδιασμός της Περιφέρειας!
Author: User

: Επικαιρότητα; 08 Νοεμβρίου 2021; Εμφανίσεις: 1904

Μείζον Εθνικό θέμα, είναι το ζήτημα της Υγείας και του μηχανισμού που την συνοδεύει και την υπηρετεί.

Δεν είναι σύνηθες να κατατίθεται Δημόσια ένα κείμενο που αμφισβητεί τις θεμελιώδεις ορίζουσες του πολιτικού τοπίου της Περιφέρειας.

Είναι «Ψύχραιμη» φωνή, με ορθολογική προσέγγιση στο επιμέρους ταλαίπωρο σύστημα Υγείας, στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.

Ο μικρομέγαλος ακραίος τοπικισμός, εν είδει Λιβυκών φυλών καλά κρατεί!

Το άρθρο είναι εξαίρετο, θα ήθελα όμως να θίξω ορισμένα ζητήματα από διαφορετική οπτική.

Θέλουμε ένα υπερνοσοκομείο που θα εξουδετερώσει τα υπόλοιπα στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.

Ασφαλώς όχι!

Συντεταγμένο Υγειονομικό χάρτη, με τράπεζα πληροφοριών και αποκεντρωμένες Υπηρεσίες Υγείας. αυτό χρειαζόμαστε!

Η παθογένεια του Εθνικού Συστήματος Υγείας δεν δικαιολογεί έστω και σαν επιχείρημα την συγκέντρωση των υπηρεσιών σε μια υπερδομή.

Υπάρχει κρίση και απαξίωση των Δημοσίων Παροχών Υγείας, εκεί να στοχεύσουμε και όχι σε υπερδομές. Διότι στα ίδια θα καταλήξουμε!

Στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας υπάρχει ένα νοσηρό κλίμα.

Η παγίωσις πρακτικών της τακτικής αλλά και της ηγεμονικής συμπεριφοράς μιας αυτοχαρακτηρισμένης ελίτ, η οποία αποτελεί καθεστηκυία τάξη πραγμάτων μετεξελίσσεται σε στερεότυπο, το οποίο ανατροφοδοτείται από την σιωπή, την υποτακτικότητα και το ποιοτικό έλλειμμα των Εκλεγμένων Τοπικών Αντιπροσώπων στα Κεντρικά όργανα της Περιφέρειας.

Είναι ζωτικό θέμα ο επανασχεδιασμός εφ’ όλης της ύλης της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, με στόχο την Συμμετρική και Δίκαιη ανάπτυξη ολόκληρης αυτής της οικονομικοκοινωνικής και πολιτικής οντότητας.

Υπάρχει ένα άκρως νοσηρό κλίμα ελιτίστικου διακαιωματισμού, που καταπατά έννοιες όπως αυτή της Περιφερειακής Συνείδησης, της Συμμετρικής Ανάπτυξης, της Δίκαιης κατανομής πόρων, της Δημογραφικής Συμμετρίας. Αυτές οι έννοιες έχουν μετατραπεί στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας σε κουρελόπανο ή καλυτέρα σε καταμάγια, απορροφώντας όλη την μουτζούρα και την παρακμή ενός νοσηρού πολιτικού κόσμου.

Ότι συνέβαινε επί Νομαρχιών στην Εορδαία, συμβαίνει στην Περιφέρεια σε παρόντα χρόνο.

Επανασχεδιασμός λοιπόν της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.

Τι σημαίνει πρωτεύουσα κύριε Τζήμο; Είναι κούφια λέξη, κενή έννοια.

-Γνωρίζουμε την έννοια της ισόρροπης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης;

-Της δίκαιης κατανομής Πόρων.

-Της ανακοπής του φαινομένου της Αστυφιλίας.

Η Εορδαία έχει περί τα 30 χωριά, που διαλυθήκαν και στράγγισαν στην Πτολεμαΐδα.

Επίσης το ίδιο στην Φλώρινα.

Το ίδιο στην Κοζάνη.

Το ίδιο στα Γρεβενά.

Νοσηρά φαινόμενα.

Είναι η επιμέρους αστυφιλία.

Πως στηρίζουμε την «υπό καταστροφή κοινότητα», με Πρωτεύουσες Περιφερειών που θα προωθούν νοσηρούς αλυτρωτισμούς ή με Δίκαιη κατανομή πόρων και δημιουργία θέσεων εργασίας στις επιμέρους περιοχές της Περιφέρειας μας.

Όταν κεντρώνονται υπηρεσίες, δημιουργείται γραφειοκρατία, συγκέντρωση οικονομικοπολιτικών δρωμένων και μαρασμός της «διαλυθείσης Περιφέρειας», εντός της Περιφέρειας.

Είναι νοσηρό το κλίμα στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, κυβερνάται είτε από πολιτικά προβληματικούς ανθρώπους, είτε από ανθρώπους που δεν κατανοούν στοιχειώδεις πολιτικές έννοιες και δεν αφορά τον κύριο Κασαπίδη αυτό, αλλά υπάρχει ως φαινόμενο και τον διαπερνά.

Κίνημα χρειαζόμαστε, να δημιουργήσουμε ανατροπής της καταστάσεως!

Επανασχεδιασμός της Δυτικής Μακεδονίας.

Μεταφορά της Περιφερειακής Έδρας εις την Καστοριά ή την Φλώρινα, Εθνικοί λόγοι το επιτάσσουν (είναι μέγα Εθνικό θέμα). Το κριτήριο αυτό είναι και όχι η τεχνητή διόγκωση με την συλλογή της Κρατικής γραφειοκρατίας.

Ισόρροπη ανάπτυξη, παρακάμπτοντας του ακραίους τοπικισμούς και τους φυλάρχους.

Δίκαιη κατανομή πόρων.

Και το σημαντικότατο, οδικοί και σιδηροδρομικοί άξονες, που θα βγάλουν από την απομόνωση τις τρεις μεγάλες Πόλεις (Καστοριά, Φλώρινα και Πτολεμαΐδα)!

Αυτές οι πόλεις τελούν υπό απομόνωση και αυτός παραγκωνισμός έχει πολιτική διάσταση.

ΟΜΙΛΩ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ!

Ξέρετε αγαπητοί φίλοι, η Περιφερειακή συνείδηση είναι ηχηρά έννοια, η επίκλησις της πρέπει να νοηματοδοτείται από περιεχόμενο.

Το άρθρο είναι εξαίρετο να το διαβάσετε.

Είναι και εδώ, κάτω από την κριτική που άσκησα. https://ptolemais-post.gr/news/2492-epi-tou-arthrou-tou-kyriou-nikolaou-tzimou-kai-o-epanasxediasmos-tis-perifereias

Ptolemais-post, Πολιτίδης Χρήστος – Εορδαία.

Διαβάζουμε:

Το τίμημα των πέντε νοσοκομείων (Του Νικόλα Ι. Τζήμου) 08 Νοεμβρίου 2021

Το πρωί της Κυριακής 31ης Οκτωβρίου επισκέφθηκα με οξύ πόνο στην κοιλιά τα Επείγοντα του Μαμάτσειου Νοσοκομείου. Αφού έγιναν όλα τα διαδικαστικά για την είσοδο στο κτήριο και αφού μια νοσηλεύτρια μου πήρε ένα σύντομο ιστορικό για τους λόγουw που με οδήγησαν εκεί περίμενα τη σειρά μου στην αίθουσα αναμονής.

Κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής μου, ήρθαν δύο τρία ορθοπεδικά περιστατικά. Στους ανθρώπους αυτούς εξηγούσαν πολύ ευγενικά έως ταπεινά ότι θα πρέπει να περιμένουν για μια αρχική εκτίμηση από χειρουργό αλλά αν χρειάζεται κάτι περισσότερο όφειλαν να τους παραπέμψουν στο Μποδοσάκειο Νοσοκομείο που είχε εφημερεύοντα ορθοπεδικό.

Όταν ολοκληρώθηκαν και οι δικές μου εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις, οι γιατροί διέγνωσαν ότι επρόκειτο περί σκωληκοειδίτιδας που έπρεπε άμεσα να χειρουργηθεί. Ωστόσο, όπως μου είπαν, επειδή το Μαμάτσειο δεν διέθετε αναισθησιολόγο όφειλαν να με διακομίσουν στο Νοσοκομείο της Φλώρινας. Αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος να ολοκληρωθεί η θεραπεία μου εντός του Ε.Σ.Υ..

Όπως ίσως γνωρίζετε, η Δυτική Μακεδονία διαθέτει πέντε Νοσοκομεία, δύο στην Π.Ε. Κοζάνης και από ένα στις υπόλοιπες τρεις Περιφερειακές Ενότητες. Όπως ίσως επίσης θα καταλάβατε κανένα από όλα αυτά ή τουλάχιστον αρκετά από αυτά δεν λειτουργούν ως νοσοκομεία αλλά ως κλινικές νοσοκομείων, παθολογική πάνω κάτω σε όλα, χειρουργική σε κάποια, ορθοπεδική σε λιγότερα κοκ. Αυτή τη δημόσια υγεία θέλουμε; Φυσικά και όχι. Μπορούμε να απαιτούμε πέντε πλήρως στελεχωμένα γενικά νοσοκομεία για έναν πληθυσμό μικρότερο των τριακοσίων χιλιάδων κατοίκων; Επίσης όχι.

Η έλλειψη γιατρών είναι το μεγαλύτερο – τουλάχιστον το πιο ορατό – σε εμάς τους λήπτες των υπηρεσιών υγείας. Γιατί όμως να έρθουν οι γιατροί στα νοσοκομεία μας; Για να εφημερεύουν 10 και 15 ημέρες τον μήνα, με τους όποιους κινδύνους για την κρίση τους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και την επιβάρυνση της κοινωνικής τους ζωής; Ή να ασκούν περιστασιακά την επιστήμη τους γιατί δεν υπάρχει η κρίσιμη μάζα συναδέλφων τους των άλλων ειδικοτήτων που κάνουν να ξεχωρίζει ένα νοσοκομείο από μια ειδική κλινική ή ένα κέντρο Υγείας; Όποτε έστελνα σε δύο παιδικούς μου φίλους προκηρύξεις για θέσεις επιμελητών στα νοσοκομεία της περιφέρειας, μου απαντούσαν με ένα στόμα «Δεν σπούδασα ιατρική για να γράφω παραπεμπτικά διακομιδών».

Ποια είναι όμως η λύση που προτείνεται στον δημόσιο διάλογο για το πρόβλημα; Μα φυσικά ένα νέο έκτο(;) Περιφερειακό/ Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Το νέο «Περιφερειακό Νοσοκομείο» θέλει να έχει έδρα φυσικά την πρωτεύουσα Κοζάνη σε νέες εγκαταστάσεις, ενώ το αντίστοιχο νέο «Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο» θα είναι η μετεξέλιξη του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου στην Πτολεμαΐδα. Πίσω από τους βαρύγδουπους τίτλους κρύβονται οι μικρομέγαλοι τοπικισμοί, σε μια Περιφέρεια που φθίνει οικονομικά και δημογραφικά.

Οι μερικές μας ταυτότητες όταν δεν περιορίζονται σε ζητήματα αθλητισμού, διασκέδασης, γαστρονομίας αλλά υπεισέρχονται σε ζητήματα κατανομής πόρων, πολιτικών και κοινωνικών επιδιώξεων λειτουργούν διαβρωτικά για την κοινωνική συνοχή, αλλά και την όποια μελλοντική προοπτική της περιφέρειά μας. Μέχρι να αποφασίσουμε να απαλλαγούμε από αυτές τις αγκυλώσεις, θα βλέπουμε την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας να κατανέμει τους αντίστοιχους πόρους του ΕΣΠΑ σε πέντε νοσηλευτικά ιδρύματα για παρεμφερή έργα και το Υπουργείο Υγείας να διαμοιράζει το προσλαμβανόμενο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό σε πέντε οργανισμούς.

Αυτό είναι το τίμημα της ματαιοδοξίας και του μικρομεγαλισμού μας. Να διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας αν «μας πάρουν το νοσοκομείο»· να βγαίνουμε εκτός εαυτού με το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό όταν μας λέει ότι δεν μπορεί να μας εξυπηρετήσει λόγω απουσίας κατάλληλων ειδικοτήτων· και να ικανοποιούμαστε όταν μας διακομίζουν στην κοντινή Θεσσαλονίκη ή στα πιο κοντινά Γιάννενα «που έχει γιατρούς».

Υ.Γ. Το Νοσοκομείο με τις προοπτικές επέκτασης και κάλυψης των αναγκών ολόκληρης της περιφέρειας είναι το Μποδοσάκειο. Το Μαμάτσειο έχασε το τρένο όταν αποφασίστηκε η επέκτασή του να γίνει εντός του υπάρχοντος οικοπέδου.