“Μια μέρα ένας μαθητής μου είπε πως, οι δάσκαλοι κύριε έρχονται, φεύγουν, δε μένει κανείς εδώ κι όλοι ζητάνε να γίνουμε εμείς όπως αυτοί. Γιατί δε γίνεστε εσείς, όπως εμείς;” λέει ο ίδιος εξηγώντας πως αυτή η απορία του μικρού μαθητή ήταν που τον έκανε να προβληματιστεί και να αναδείξει την ανάγκη να οριστεί η αξία τους.
Δημιούργησε σχέσεις εμπιστοσύνης και ζωής με τα παιδιά , κάνοντάς τα έτσι να αντιληφθούν αλλιώς τα πράγματα αλλά και το σχολείο. Το εύκολο κομμάτι, όπως λέει ο ίδιος, ήταν να δώσει ζωή στο παλιό σχολείο το οποίο είχε πάνω από 50 έτη να συντηρηθεί . Το δύσκολο, ήταν τα παιδιά να μάθουν να αγαπούν το σχολείο, να συνεργάζονται και να αξιοποιούν τις δυνατότητες τους, να γνωρίσουν τον κόσμο μέσα από τα μάτια του δασκάλου τους.
“Ένιωσα πως ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των παιδιών, αν το ίδιο το σχολείο δεν προσπαθήσει να τους δώσει τα ερεθίσματα αυτά, θα μείνουν ακαλλιέργητα”.
cretalive.gr
Σχόλια υποστηρίζονται από CComment