Αλέν Ντελόν: Από βοηθός κρεοπώλη στον πιο γοητευτικό Γάλλο του σινεμά - Η ιστορία του
- Επικαιρότητα
- Εμφανίσεις: 610
Τα χρόνια στο οικοτροφείο, ο πόλεμος και η ανταμοιβή από τον κινηματογράφο
Ο Αλέν Ντελόν αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 88 ετών στις 18 Αυγούστου και το Διαδίκτυο «πλημμυρίζει» με στιγμιότυπα του Γάλλου σταρ από την καριέρα του, που υπενθυμίζουν γιατί φλέρταρε πάντε με τον τίτλο του πιο όμορφου άντρα στη μεγάλη οθόνη.
Η εμφάνιση και η υποκριτική του δεινότητα ήταν αρκετά για να γίνει πρωταγωνιστής με το «καλημέρα» σε ταινίες που ξεχώρισαν στα 60s και 70s. Ως παιδί έζησε δύσκολα, αλλά τα επόμενα χρόνια τον αντάμειψαν.
Τα χρόνια στο οικοτροφείο
Γεννημένος τον Νοέμβριο του 1935 στη γαλλική κοινότητα Σω του Ω-ντε-Σεν, ο Ντελόν έζησε από πολύ νωρίς την εγκατάλειψη των γονιών του. Σε ηλικία τεσσάρων ετών βιώνει το διαζύγιό τους αλλά και την απομάκρυνσή του από την οικογένεια, μιας και αποφάσισαν να τον στείλουν σε ανάδοχη οικογένεια. Η μοίρα τους φέρνει ξανά μαζί, όταν πεθαίνουν οι ανάδοχοι γονείς του. Όμως ο Ντελόν δεν μένει για πολύ με τον πατέρα και τη μητέρα του. Για δεύτερη φορά, τον διώχνουν από κοντά τους, στέλνοντάς τον εσώκλειστο σε ένα οικοτροφείο.
Ως μαθητής είναι απείθαρχος και η συμπεριφορά του στην τάξη, φέρνει τη μια αποβολή μετά την άλλη. Έτσι τα παράτησε και στα 14 του έπιασε την πρώτη του δουλειά, στο κρεοπωλείο του πατριού του. Σε ηλικία 17 ετών κατατάσσεται στο Γαλλικό Ναυτικό και μεταξύ άλλων, συμμετείχε στον αποικιακό πόλεμο της Γαλλίας στο Βιετνάμ. Απολύθηκε από τον στρατό για να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού.
Ο Αλέν Ντελόν στην «Έκλειψη»
Όταν τον εντόπισε ο Ο. Σέλζνικ στις Κάννες
Η αρχή έγινε όταν ο παραγωγός του Χόλιγουντ, Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ, τον εντόπισε στο Φεστιβάλ των Καννών, στο πλαίσιο μιας αυτοσχέδιας οντισιόν και υπέργραψε συμβόλαιο, εντυπωσιάζοντας από τα πρώτα κιόλας βήματα, με την εμφάνισή του.
Η αναμφίβολη ομορφιά του Ντελόν είχε άμεση απήχηση και του χάρισε γρήγορα πρωταγωνιστικούς ρόλους. Το 1958 βρέθηκε στο πλευρό της Ρόμι Σνάιντερ στην ταινία Christine, αναλαμβάνοντας τον ρόλο ενός στρατιώτη. Ο Ντελόν και η Σνάιντερ ξεκινούν ένα ειδύλλιο εκτός γυρισμάτων, το οποίο διαδέχτηκε την ανερχόμενη ακόμη φήμη του ως σύμβολο του σεξ.
Ο εμβληματικός ζεν πρεμιέ του σινεμά
Ο Ντελόν αφήνει πίσω του κινηματογραφικά έργα που σημάδεψαν τα 70s, όπως το L'Eclisse (Η έκλειψη), (1962), το Leopard (Ο γατόπαρδος), (1963), το Le Samouraï (Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο), (1967) και το La Piscine (Η πισίνα), (1969), για τα οποία και έλαβε μεγάλες διακρίσεις. Παράλληλα, υπήρξε ένας από τους πιο εμβληματικούς ζεν πρεμιέ του παγκόσμιου σινεμά.
Ο ρόλος που απογείωσε την καριέρα του
Όσον αφορά το παγκόσμιο σινεμά, η αναγνωρισιμότητα ήρθε με την ταινία Plein Soleil (Γυμνοί στον Ήλιο) του 1960, μια διασκευή του μυθιστορήματος της Patricia Highsmith. Σε αυτή την ταινία, ο Ντελόν υποδύθηκε τον πανούργο και αδίστακτο Tom Ripley - ρόλο που τον καθιέρωσε ως σταρ της μεγάλης οθόνης.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Ντελόν συνεργάστηκε με πολλούς γνωστούς σκηνοθέτες, συμπεριλαμβανομένων των Λουκίνο Βισκόντι, Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, Ζαν-Πιέρ Μελβίλ, Μικελάντζελο Αντονιόνι και Λουί Μαλ. Το 1985 κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Η ιστορία μας (1984). Το 1991, έλαβε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας.
Η επιτυχία του Ντελόν ήταν τέτοια, που ξεκίνησε την προσπάθειά να μπει και στον αγγλόφωνο κινηματογράφο, ξεκινώντας με έναν μικρό ρόλο στην κωμωδία «The Yellow Rolls-Royce» που σκηνοθέτησε ο Άντονι Άσκουιθ. Ακολούθησαν κι άλλες συμμετοχές σε φιλμ, που όμως δεν αναγνωρίστηκαν από τον κόσμο του Χόλιγουντ και έτσι ο Ντελόν επέστρεψε στη Γαλλία.
Στις αρχές του 21ου αιώνα, ο Ντελόν έγινε πιο επιλεκτικός όσον αφορά τους ρόλους του σε κινηματογραφικές, αλλά και τηλεοπτικές παραγωγές. Το 2001, πρωταγωνίστησε στην ταινία Les Acteurs του Bertrand Blier, ένα έργο που συγκέντρωσε μια πλειάδα Γάλλων ηθοποιών, αποτίοντας φόρο τιμής στον ίδιο τον κινηματογράφο. Παράλληλα, εμφανίστηκε σε τηλεοπτικές σειρές και ταινίες, όπως το Fabio Montale (2001), μια σειρά αστυνομικών ταινιών, βασισμένη σε μυθιστορήματα του Jean-Claude Izzo.
Στο 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου του απονεμήθηκε η τιμητική Χρυσή Άρκτος. Επίσης το 2019 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη. Το 1997 ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την ηθοποιία, σε ηλικία 62 ετών.
Ο θάνατός του
Στις 18 Αυγούστου, η οικογένειά του ανακοινώνει τον θάνατό του με δελτίο Τύπου στα πρακτορεία, γράφοντας: «Ο Αλέν Φαμπιέν, η Ανούκα, ο Άντονι και (ο σκύλος του) Λούμπο, με βαθιά θλίψη ανακοινώνουν τον θάνατο του πατέρα τους. Έφυγε ειρηνικά από τη ζωή στο σπίτι του στο Douchy, περιτριγυρισμένος από τα τρία του παιδιά και την οικογένειά του. Η οικογένειά του σας ζητά να σεβαστείτε την ιδιωτική του ζωή σε αυτή την εξαιρετικά οδυνηρή στιγμή του πένθους».
Η πρόσφατη οικογενειακή φωτογραφία
Με αφορμή τα Χριστούγεννα του 2023, ο Αλέν Φαμπιάν Ντελόν δημοσίευσε από το προφίλ του οικογενειακή φωτογραφία, δείχνοντας πώς ήταν σήμερα ο διάσημος πατέρας του. Ο 30χρονος γιος του μεγάλου κινηματογραφικού γόη, πόζαρε από το χριστουγεννιάτικο δείπνο, με τον Αλέν Ντελόν, τον αδελφό του, Άντονι Ντελόν και τις δύο ανιψιές του, κόρες του Άντονι Ντελον, την 28χρονη Λου και την 23χρονη Λιβ.
alendelon
Το σκάνδαλο με την «υπόθεση Μάρκοβιτς»
Η ταινία La Piscine του 1967 συνέπεσε με ένα δημόσιο σκάνδαλο, την «υπόθεση Μάρκοβιτς», που έφτασε μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια της Γαλλίας, όταν ο σωματοφύλακας του Ντελόν, Στέφαν Μάρκοβιτς, βρέθηκε νεκρός σε μια χωματερή το 1968.
Ο Φρανσουά Μαρκαντονί, διαβόητη μορφή του υποκόσμου και παλιός φίλος του Ντελόν, κατηγορήθηκε για τη δολοφονία, αλλά οι κατηγορίες τελικά αποσύρθηκαν. Αργότερα, αποκαλύφθηκαν φωτογραφίες που ανήκαν στον Μάρκοβιτς και στις οποίες φέρεται να απεικονίζονταν μέλη της γαλλικής ελίτ, συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του υποψήφιου προέδρου, Ζορζ Πομπιντού. Τελικά, τίποτα δεν αποδείχθηκε, αλλά μέσα από το σκάνδαλο, αποκαλύφθηκαν οι στενές σχέσεις του Ντελόν με μια σειρά αμφίβολων προσωπικοτήτων.
Σχόλια υποστηρίζονται από CComment