Ο θρίαμβος της επικοινωνίας επί της πολιτικής και τα αλλεπάλληλα ατοπήματα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ

Ο θρίαμβος της επικοινωνίας επί της πολιτικής και τα αλλεπάλληλα ατοπήματα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ

Οι εκλογές ανέδειξαν μια παθογένεια που υπέβοσκε εντός του χώρου της Κεντροαριστεράς, αυτής που φιλοδοξούσε και φιλοδοξεί να εκφράσει στο διηνεκές ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τα 3 πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, εντός του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ένα κλίμα ηττοπάθειας, η εσωστρέφεια ήτο γνώριμο πολιτικό χαρακτηριστικό αυτής.

Δεν υπήρχαν παρεμβάσεις, Δημόσιος λόγος, κινητοποιήσεις κεντρικών σστελεχών ανά την επικράτεια, απαντήσεις Δημόσιες σε θέματα όπως η Συμφωνία των Πρεσπών και το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο αντί να σβήνει ωλίσθαινε απελπιστικά αργά.

Επί της ουσίας την τελευταία χρονιά υπήρξε αφύπνιση. Το κατέγραψε ο κύριος Μανώλης Κοττάκης, ο ΣΥΡΙΖΑ πάλευε με το χρόνο, αντίπαλος δεν ήταν ο Μητσοτάκης αλλά ο εαυτός του.

Η ηγετική ομάδα πάτησε στη λανθασμένη στρατηγική των συνεργασιών που θα προέκυπταν από την απλή αναλογική.

Όμως αυτές οι συμμαχίες διαψεύδονταν από παντού, από όλους τους πολιτικούς χώρους, διαμορφώνοντας την εικόνα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει και πάλι στην ουτοπία και τον αυτοσχεδιασμό όπως το '15, χωρίς πολιτικό πρόγραμμα και στρατηγική.

Ο Μητσοτάκης ήτο η ασφάλεια, ο Τσίπρας η ανασφάλεια.

Ο πρώτος η σταθερότητα ο δεύτερος τα αχαρτογράφητα νερά.

Οι παρακολουθήσεις, η διάλυση του συστήματος υγείας, η ιδιωτικοποίηση των νερών, το κλείσιμο της ΔΕΗ, οι κατασχέσεις, ο παρακρατικός Μητσοτάκης, οι θάνατοι  από τον covid, η ακρίβεια,  ήταν ένα διαμορφούμενο πολιτικό μόρφωμα που διαφωνούσαν σχεδόν όλοι, όμως οι θέσεις του ήταν καθαρές και αταλάντευτες.

Ασφάλεια, αξιοπιστία και σταθερότητα "διαφαίνονταν" από την μια - αυτοσχεδιασμοί και ανασφάλεια από την άλλη.

Συνυπολογιζομένων και των βαριδίων του παρελθόντος (ας αναφέρουμε ορισμένα: ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, κατάργηση του Νόμου Κατσέλη, πώληση των νερών, υπερφορολόγηση, Ασφαλιστικό, Μάτι, κολοτούμπα δημοψηφίσματος, capital control, Συμφωνία των Πρεσπών κλπ).

Διγλωσσία, παλινδρομήσεις, αυτοδιαψεύσεις, αυτογκόλ συνεχώς.

Ακόμη κα την ιστορία με την Κολοβού, το ΚΚΕ την κέρδισε και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Συνεχώς υπενθύμιζαν από τη ΝΔ ποιος έφερε το Νόμο και απολογούνταν συνεχώς ο ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι ουδέποτε υπήρξε πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.

Αυτογκόλ συνεχώς!!!

Αντί να απολογείται ο παρακρατικός Μητσοτάκης, με το παραμικρό η μπάλα ερχόταν στην αριστερή μεριά του γηπέδου.

Υπήρχαν στελέχη πρώτης γραμμής που την ανοησία την είχαν καθημερινότητα.

Να θυμηθούμε  το Φίλη για τη "Συμφωνία Πρεσπών του Αιγαίου", που δεν απηχούσε σε καμία περίπτωση την πολιτική του κόμματος, αλλά τις δικές του ανοησίες.

Για τον Κατρούγκαλο είναι περιττό να αναφέρω τι ζημία έκανε..

Όλη αυτή η εικόνα, άγχος, κρίσεις πανικού, ανασφάλεια και αρνητισμό δημιουργούσε στη συλλογική πολιτική συνείδηση και απώθηση.

Έμεινε ο σκληρός πυρήνας εκλογικά, το αναφέρω αυτό, εκλογικά και χάθηκε αυτός της παλινδρομούμενης μάζας με το χαμηλό πολιτικό κριτήριο που είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να μετοικήσει, ωθούμενη από το θυμικό και την ανασφάλεια.

Παράλληλα ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς, με (απροσδιόριστο πολιτικό στίγμα) αριστερό πρόσημο, το οποίον είναι το κομμάτι της ανέντακτης πολιτικοποιημένης αγωνιστικής αριστεράς, που μεγάλωσε ηλικιακά, απείχε.

Αυτό έδωσε την νίκη στο ΣΥΡΙΖΑ το 2019, η ακριβέστερα δεν τον άφησε να ηττηθεί, σε ένα κλίμα άκρως αρνητικό διά αυτόν.

Θα ήθελα να κάνω ορισμένες επισημάνσεις.

Χρειάζεται άμεσα αλλαγή ηγεσίας το κόμμα.

Η αλλαγή ηγεσίας που την κάνει πάντοτε η Ν.Δ. σε περίπτωση ήττας είναι η κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Είναι το πολιτικό καθαρτήριο και το πολιτικό reset.

Πολλοί νομίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Τσίπρας.

Είναι λανθασμένη αντίληψις.

Υπάρχουν τουλάχιστον 10 πρωθυπουργήσιμοι εντός του κόμματος.

Ας αναφέρουμε ορισμένους: Νίκος Παπάς, με εξαίρετο λόγο, συγκρότηση και ιδιαίτερα μαχητικός, Ο Ραγκούσης επίσης το ίδιο, ο Σακελλαρίδης με πολύ μεγάλη Δημοφιλία, η Αχτσιόγλου και άλλοι πολλοί.

Είναι εμφανής η κούραση στη διαλεκτική του σώματος του Προέδρου.

Το κόμμα χρειάζεται τώρα reset.

Πρέπει εντός των επόμενων 3-4 ημερών να γίνει ανοιχτή συνέλευση με παρουσία μελών αλλά και φίλων του κόμματος εις την Πόλιν μας.

Πρέπει να δραστηριοποιηθούν άπαντες.

Να επανέλθουν τα στελέχη, όσα είναι εφικτό, του 2012 - 2015 με ανοιχτή πρόσκληση.

Να γίνουν τουλάχιστον 3 κεντρικές ανοιχτές εκδηλώσεις πλατείας με την παρουσία όλων των υποψήφιων Βουλευτών.

Να υπάρχει και να λειτουργεί περίπτερο εντός της πλατείας, διανέμοντας φυλλάδιο που θα αναλύει την κατάσταση και θα παροτρύνει για τη στήριξη του κόμματος ως υπαρξιακό θέμα πλέον της Αριστεράς.

Έξοδος από την εσωστρέφεια, αυτό χρειάζεται.

Δεν θα κερδίσει βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές αλλά χρειάζεται απελπισμένα μια αξιοπρεπή ήττα, που θα τη διαχειριστεί επαρκώς η επομένη ηγεσία.

Ο κίνδυνος να απολεσθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο δεύτερος πόλος και να παραμείνει απλά χώρος που υπερτερεί κατά τι σε ψήφους είναι υπαρκτός, με όλες τις συνέπειες.

Βάζω ως βάση το 27%, το οποίο θα ψαλιδίσει και τη ΝΔ δημιουργώντας τεράστια θέματα στο Μητσοτάκη, αλλά να ψαλιδίσει και το ΠΑΣΟΚ, να  επιστρέψουν επίσης οι ψήφοι της Κωνσταντοπούλου στο κόμμα.

Όλα αυτά δεν έχουν ιδιαίτερη δυσκολία, το κλίμα είναι θετικό, σωστές κινήσεις χρειάζονται.

Το παιχνίδι είναι ανοιχτό.

Ο κ. Μητσοτάκης δεν παίρνει μια λευκή εντολή, δεν παραγράφονται βασικές πολιτικές και θεσμικές ευθύνες, από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανατάξει πιο θεσμικά και πιο πολιτικά τη στρατηγική και τις επιλογές του, αναλύοντας τα λάθη του.

Ο μονός χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε.

Ptolemais-post