Ο Κύριος Νικόλαος Σαμαράς, ο Βίλχελμ Ράιχ, ο Αρχιμανδρίτης και το φιλοθεάμων κοινό

Βλέπω στην κοινότητα των ανυπότακτων Γαλατών δηλαδή στην Εορδαία να υπάρχει οίστρος, το χορό έσυρε ο κύριος Νικόλαος Σαμαράς (τον παρακολουθώ σε αυτά που γράφει και μου αρέσει ο τρόπος γραφής του, βέβαια η καταγωγή του είναι από το βαθύ μπλε, ενώ η δική μου από την Εαμική Αριστερά), απάντησε εις ιερωμένος με τρόπο πολύ σκληρό, ανταπάντησε άλλος ιερωμένος που έκανε χρήση τον λόγο του ο Αγαπητός Συμπολίτης μας κύριος Σαμαράς, ενεπλάκη και ο κύριος Ραμπίδης, σε  μικρό σχόλιο στο πρώτο άρθρο, ενεπλάκησαν και άλλοι πολλοί!

Είναι υγεία πολιτική να υπάρχει διαπληκτισμός, διάλογος και διαλεκτική.

Βέβαια πάντα αυτή η αρένα έχει και προσωπικές κατηγορίες και αιχμές, όμως αφήνει μια παρακαταθήκη.

Άλλωστε στο απυρόβλητο είναι αυτοί που δεν κάνουν τίποτε και δεν έχουν άποψη για τίποτε!

Δεν εκπλήσσομαι! Υπάρχει διαπάλη συνεχής σε όλους τους χώρους.

Ο ιδεολογικός μανδύας των όσων συμβαίνουν συνυφαίνεται από τους πρόθυμους και ομογάλακτους ενός νοσηρού συστήματος, βέβαια έχουν ορίζοντα αυτοί, προσβλέπουν σε ανταμοιβές, η ανταμοιβή έχει πολλές συνιστώσες δεν είναι μόνον η οικονομική. Θεωρούν ότι με το τέλος της κρίσης ανοίγοντας την χούφτα και λέγοντας "θείο και εγώ βοήθησα" κάπου θα προωθηθούν.

Παιδική χαρά! Ανεκλαλήτου χάριτος! Η Μητσοτακειάς είναι εν εξελίξει και ο πολιτικά νοσηρός Πρωθυπουργός στο γέρμα του.

Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον: «Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν.»

 Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich, 24 Μαρτίου 1897 - 3 Νοεμβρίου 1957) ήταν Αυστριακός ψυχαναλυτής, μέλος της δεύτερης γενιάς ψυχαναλυτών μετά τον Σίγκμουντ Φρόυντ και μία από τις πιο ριζοσπαστικές προσωπικότητες στην ιστορία της ψυχιατρικής.

Σε νεαρή ηλικία υπήρξε διακεκριμένος ψυχαναλυτής, μαθητής του Σίγκμουντ Φρόυντ και όντας Μαρξιστής,^[16] υπήρξε δραστήριο μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας από το 1928 ως το 1933. Εντούτοις, στις αρχές της δεκαετίας του 1930 οι νεωτερικές ψυχολογικές θεωρίες και οι πολιτικές απόψεις που διατύπωνε τον έφεραν σε ρήξη τόσο με το ψυχαναλυτικό κίνημα όσο και με τους κομμουνιστές.