Το Αντιμόνιο και ο Μποδοσάκης: Το «πέτρινο διαμάντι» στα χέρια του ΥΠΕΝ - Η έλλειψη στην ΕΕ και τα σχέδια της κυβέρνησης
- Επικαιρότητα
- Εμφανίσεις: 487
Αντιμόνιο: Το «πέτρινο διαμάντι» στα χέρια του ΥΠΕΝ - Η έλλειψη στην ΕΕ και τα σχέδια της κυβέρνησης
Το αντιμόνιο είναι ένα ορυκτό που έχει εξαιρετική σημασία για την ευρωπαϊκή οικονομία, και είναι απαραίτητο για τα φωτοβολταϊκά πάνελ, για μπαταρίες και για στρατιωτικές εφαρμογές.
Στο πλαίσιο της στρατηγικής του υπουργείου Ενέργειας να δώσει έμφαση στις δυνατότητες της Ελλάδας να παράγει κρίσιμες πρώτες ύλες, αναμένεται το επόμενο διάστημα ο διαγωνισμός για το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης των αποθεμάτων αντιμονίου (Sb) σε τμήμα του δημόσιου μεταλλευτικού χώρου στην περιοχή της Κεράμου στη Χίο.
Τι είναι το αντιμόνιο
Το αντιμόνιο είναι ένα από τα 34 ορυκτά που έχουν χαρακτηριστεί κρίσιμες πρώτες ύλες και εντάσσονται στη στρατηγική της Ευρώπης να αυξήσει την ευρωπαϊκή παραγωγή τα επόμενα χρόνια.
Το αντιμόνιο είναι ένα ορυκτό που έχει εξαιρετική σημασία για την ευρωπαϊκή οικονομία, και είναι απαραίτητο για τα φωτοβολταϊκά πάνελ, για μπαταρίες και για στρατιωτικές εφαρμογές.
Όμως μεταξύ άλλων, μέχρι τώρα δεν υπάρχει καθόλου παραγωγή αντιμονίου στην Ευρώπη, παρότι υπάρχουν αρκετά κοιτάσματα σε διάφορες χώρες.
Μεταξύ των χωρών με κοιτάσματα αντιμονίου είναι και η Ελλάδα, όπου το αντιμόνιο έχει επιβεβαιωμένα εντοπιστεί -με τη μορφή αντιμονίτη- στο δημόσιο μεταλλευτικό χώρο στο Καλλυντήρι της Ροδόπης, στα Ριζανά και το Γερακαριό στο Κιλκίς, στη Σάμο, στη Φιλαδέλφεια της Θεσσαλονίκης, στο Πήλιο, καθώς και στη Χίο.
Σημειώνεται ότι κοίτασμα αντιμονίου στην Ελλάδα υπάρχει και στο δημόσιο μεταλλευτικό χώρο Καλλυντηρίου Ροδόπης.
Η ιστορία του κοιτάσματος αντιμονίου στη Χίο
Το κοίτασμα αντιμονίτη στη Χίο έχει αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης και στο παρελθόν, καθώς στα τέλη του 19ου αι. και μέχρι το 1908 η γαλλική εταιρεία Societe Anonyme des mines de Keramos προχώρησε σε εκμετάλλευση του κοιτάσματος και επιτόπια μεταλλουργική επεξεργασία του μεταλλεύματος για την παραγωγή οξειδίου του αντιμονίου.
Μετά το 1949 εταιρεία του Μποδοσάκη προσπάθησε να συνεχίσει την εκμετάλλευση, επαναλειτουργώντας 3 κατακρημνισμένες στοές της γαλλικής εταιρείας και διανοίγοντας 7 νέες.
Όμως, η αποτυχία της ένταξης του εγχειρήματος στο σχέδιο Μάρσαλ οδήγησε σε εγκατάλειψη του εγχειρήματοςτο 1952, μετά από την παραγωγή περίπου 500 τόνων συμπυκνώματος, κυρίως για οικονομικούς λόγους, αφού εκτιμήθηκε ότι η τιμή του μεταλλεύματος είχε πέσει σε ασύμφορα για την εταιρεία επίπεδα.
Το κοίτασμα παραμένει σήμερα διαθέσιμο προς εκμετάλλευση, σήμερα σε μια εποχή που η αξία του αυξάνεται καθώς έχει χαρακτηριστεί κρίσιμη πρώτη ύλη με ειδικό βάρος για την αυτονομία της παραγωγής πρώτων υλών στην Ευρώπη.
Το ελληνικο κοίτασμα αντιμονίου στην Χίο, παρότι θεωρείται ότι είναι σχετικά χαμηλής περιεκτικότητας σε Sb είναι πολύ καλής ποιότητας και παρουσιάζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, καθώς πρόκειται για το μοναδικό γνωστό στην Ελλάδα, όπου τα κύρια ορυκτά αντιμονίου είναι ο στιμπνίτης και ο βερθιερίτης, την ώρα που το κοίτασμα στερείται της παρουσίας αρσενικού (As) (έχει καταγραφεί περιεκτικότητα έως 0.554 wt%).
Σχόλια υποστηρίζονται από CComment