1930 - 1950, οι 14 βρύσες της Πτολεμαΐδος - Ιστορία, Πολιτισμός

Πολιτίδης Χρήστος

Πρέπει να χυτεύσουμε δυο χρυσά κλειδιά της Πόλεως! Ένα για τον κύριο Καζαντζή, διότι διέσωσε ένα αρκετά μεγάλο μέρος "αρχαϊκών φωτογραφιών" και δεύτερο για τον κύριο Κωτιδη. Διότι έχει την Πολιτική Παιδεία και την οξύνοια να εντοπίζει πράγματα, εκεί που οι άλλοι αδυνατούν, διασώζοντας στην Ιστορία της Πόλεως.

Οι Βρύσες της Πόλεως είναι ένα τεράστιο θέμα.

Σύμφωνα με "παλαιότερο Πολίτη" ήταν 12 με 14, αυτό είναι μαρτυρία προσπαθούμε να το μεταπλάσουμε σε Ιστορία.

Σε κάθε "Μαχαλά" και ανάλογα με την πληθυσμιακή του πυκνότητα υπήρχαν μία ή δύο.

Η μητέρα μου είπε ότι υπήρχαν δύο στον Άγιο Στέφανο, μια μπροστά στην Εκκλησία, εκεί που είναι το Εκκλησάκι και μια επί της Μητροπολίτου Ιωακείμ και Θράκης στη γωνία.

Στις βρύσες αυτές γινόταν συλλογή του "ζωοδόχου αποστάγματος της φύσεως" δηλαδή του νερού, που ικανοποιούσε ποικιλότροπες ανάγκες, πόση, πλύσιμο κλπ..

Βέβαια υπήρχαν και τα πηγάδια, κάθε σπίτι είχε το πηγάδι του, αλλά το καθαρό νερό το έπαιρναν από εκεί.

Οι βρύσες έτρεχαν σαν λάδι, χωρίς πίεση, με βασανιστικό αργό τρόπο και ήταν μια ιδιαίτερα επίπονη διαδικασία η συγκομιδή  και η μεταφορά του.

Πάντα υπήρχαν ουρές, στο καύσωνα, στη βροχή και στην παγωνιά.

Επίσης ήταν κομβικό σημείο, κοινωνικής διασταύρωσης και συναλλαγής των νέων της Πόλεως και φυσικά τα "νέα εν είδει εφημερίδος" κυκλοφορούσαν ταχύτατα και αφορούσαν το γυναίκειο πληθυσμό, δεδομένου ότι τα υποζύγια ήταν οι γυναίκες και μάλιστα νεαρής ηλικίας.

Φανταζόμαστε λοιπόν τι μπορτεί να λέγονταν: Αγωνίες, έρωτες, καρδιοχτύπια, εξομολογήσεις πάσης φύσεως, κακολογίες και κουτσομπολιά.

Και φυσικά φτώχεια καταραμένη. Και μια πολύ δύσκολη ζωή για όλους, χωρίς ανέσεις και χωρίς ευκολίες.

Οι βρύσες διακρίνονταν σε χτιστές και απλές, οι χτιστές είχαν γούρνα στο κάτω μέρος τους, για συλλογή του θεόσταλτου ζωμού διά τα ζώα.

Η κεντρική βρυσομάνα ήταν το Υδραγωγείο, αυτό που αποκολλώνται κομμάτια του σήμερα, καθημερινά.

Η φυσική ροή από την υδροστατική πίεση, έσπρωχνε το νερό βασανιστικά προς τις βρύσες, στα διάφορα σημεία της Πόλεως.

Βουκολικά, ατέλειωτα δράματα συνθέτονταν με τον Τάσο και την Γκόλφω.

Με τον κύριο Κωτίδη προσπαθούμε να ανασυνθέσουμε αυτή την ιστορική πλευρά της Πόλεως και να δημιουργήσουμε ένα λεύκωμα με τις βρύσες της Πόλεως.

Όποιος μπορεί να βοηθήσει είναι ευπρόσδεκτος.

Όταν στήνεται μια Πόλη από την αρχή. υπάρχουν ζωτικά σημεία που πρέπει να δημιουργηθούν.

Α. Ναός.

Β. Νεκροταφείο.

Γ. Λαϊκή Αγορά.

Δ. Βρύσες με πόσιμο νερό.

Μαζί με την στέγαση αυτά είναι τα κυρίαρχα.

Οι βρύσες που γνωρίζουμε σε παρόντα χρόνο ήταν:

1. Στο Μικέλ μπροστά

2. Άγιο Στέφανο δύο βρύσες.

3. Μπακάλικο Κυδώνα, ενδεχομένως δύο!

4. Επί της Νοσοκομείου και Φούφα γωνία.

5. Στο παρκάκι Δαβιδόπουλου.

6. Στο σημείο του καταστήματος Κουσίδη με τα "ηλεκτρολογικά".

Διαβάζουμε στο fb του κυρίου Κωτίδη.

ΟΙ ΒΡΥΣΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ