Η πρότασις του κ. Κοκκινίδη για μετονομασία της Β. Σοφίας σε Λεωφόρο Μίκη Θεοδωράκη

Από: Στάθης Κοκκινίδης <Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.;

Date: Δευ, 6 Σεπ 2021 στις 1:20 μ.μ.

Subject: Αίτημα για μετονομασία Οδού

Η Παράταξη "με το βλέμμα στο μέλλον" ζητά να συζητηθεί στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο η μετονομασία της οδού Βασιλίσσης Σοφίας ή της Βασιλέως Κων/νου ή όποιας άλλης σημαντικής οδού της Πόλεως σε οδό Μίκη Θεοδωράκη. Ως φόρο τιμής στο μεγάλο μουσικοσυνθέτη.

Επικοινώνησα σήμερα με τον κύριο Ευστάθιο Κοκκινίδη για κάποιο άσχετο κοινωνικό θέμα.

Μου γνωστοποίησε την ενέργεια του να καταθέσει εις το Δημοτικό Συμβούλιο της Πόλεως την πρόταση του για μετονομασία κεντρικού δρόμου με το όνομα του Ευπατρίδη Οικουμενικού Έλληνος, του Μίκη Θεοδωράκη.

Είχα ήδη στην πρόθεση μου να υποβάλω αυτό το αίτημα και είμαι ευτυχής διότι υπάρχουν άτομα εις την Πόλιν που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες και μάλιστα κατέχοντες και θεσμικό ρόλο εις αυτήν.

Ζήτησα από τον κύριο Κοκκινίδη να μου στείλει το αίτημα να το Δημοσιεύσω, όπως και έκανε.

Αυτός ο Σταυρός των δυο Λεωφόρων της Πόλεως, Βασιλέως Κωνσταντίνου και Βασιλίσσης Σοφίας είναι το κέντρο του κέντρου της Πόλεως μας.

Στο «Σχέδιο Πόλεως Παπά», έτσι είθισται να ονομάζεται, ομιλώ για την περίοδο στις αρχές του 1930 στην Πτολεμαΐδα, αυτοί οι δύο δρόμοι συνιστούν το Οικονομικό κέντρο της Νεοσχεδιαζόμενης Πόλεως μας.

Είναι ντροπή να φέρουν το όνομα ανθρώπων που συνέδεσαν την διαδρομή τους ως Κυβερνήτες με την μεγαλύτερη Εθνική καταστροφή που υπέστην ο Ελληνισμός.

Η κάθε μια οικογένεια εις αυτήν την Πόλιν έχει αμέτρητους νεκρούς την μαύρη εκείνη περίοδο της καταστροφής.

Ο Μίκης Θεοδωράκης μεγέθυνε την Ελλάδα, την έκανε να αισθανθεί Υπερήφανη στα πέρατα του κόσμου, στην πολιτική του διαθήκη μίλησε για τα μεγάλα μεγέθη που ακολούθησε, σ’ αυτά τα μεγάλα μεγέθη βρίσκεται αδιάρρηκτα δεμένος και αυτός!  Ο Μίκης μας ενώνει.....

Ας τον τιμήσουμε με το Ασημωμένο Λιοστέφανο της Προσφυγικής μας Πόλεως. Ως αρμόζει σε Αρχαίο Έλληνα Ημίθεο!

Οι δρόμοι δεν απομνημονεύουν ήρωες, τους μνημονεύουν. Μας συντροφεύουν σιωπηλά δείχνοντας μας την διαδρομή της ζωής και τα μεγάλα νοήματα της.