Κώστας Γεωργουσόπουλος / Πέθανε ο σημαντικός συγγραφέας, μεταφραστής και κριτικός θεάτρου

Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης υπέγραφε τις μεταφράσεις του, που είχαν ως άξονα το αρχαίο δράμα, και το συγγραφικό του έργο

Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών άφησε ο συγγραφέας, κριτικός θεάτρου και μεταφραστής Κώστας Γεωργουσόπουλος.

Την είδηση έκανε γνωστή με ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο αδερφός του, Βασίλης.

«Αδελφέ, συνάδελφε, φίλε, καλό παράδεισο. Αδελφέ, εμείς τα αδέλφια σου, τα ανήψια σου, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, άλλοι σε ξέχασαν. Το θέατρο, η παιδεία, οι συνάδελφοι και οι μαθητές σου δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Εύα μου, κουράγιο».

Η ανάρτηση του αδερφού του Κώστα Γεωργουσόπουλου για τον θάνατό του
Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης υπέγραφε τις μεταφράσεις αρχαίου δράματος και το συγγραφικό του έργο.

 Ποιος ήταν ο Κώστας Γεωργουσόπουλος
Γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας) και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δασκάλους τους Δημήτρη Ροντήρη και Γιάννη Σιδέρη. Το 1978 ανέλαβε, κατόπιν ανάθεσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, την επιμέλεια του βιβλίου Δραματική Ποίηση, που αποτέλεσε επί 25 χρόνια διδακτέα ύλη στα ελληνικά Γυμνάσια.

Διακρίσεις και βραβεία για το έργο του

Το 2008 του απονεμήθηκε το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Επίσης, το 2006 το Πανεπιστήμιο Αθηνών, μετά από πρωτοβουλία του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, τον αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορά του.

Το 1986, για τo έργo του «Τα μετά το θέατρο», έλαβε το 1ο Κρατικό Βραβείο δοκιμίου, ενώ για το έργο «Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπέρτολτ Μπρεχτ» το 1999 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Για το σύνολο του έργου του έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών (2000).

Η μακρά σταδιοδρομία του
Εργάστηκε στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση. Ο ίδιος υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της πρωτότυπης δημιουργίας, επιμένοντας πως το ελληνικό θέατρο έπρεπε να βασίζεται στη δική του παράδοση και όχι να προσφεύγει συνεχώς σε ξένες επιρροές. Στις δραματικές σχολές όπου δίδαξε, συμβούλευε τους νέους ηθοποιούς να εμβαθύνουν στη μεγάλη λογοτεχνία, από τον Μπαλζάκ και τον Ντίκενς μέχρι τον Ντοστογιέφσκι, ως μέσο καλλιέργειας και έμπνευσης.

Από το 1960 και μετά, συνεργάστηκε με τις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας μπαίνοντας, το 1971, στον στίβο της θεατρικής κριτικής από τις στήλες της εφημερίδας Το Βήμα, ως συνεχιστής του Άγγελου Τερζάκη. Παρέμεινε στην εφημερίδα μέχρι που έκλεισε το καθημερινό φύλλο, το 1980. Στη συνέχεια, ανέλαβε την κριτική θεάτρου στην εφημερίδα Τα Νέα από κοινού με τον Αλκιβιάδη Μαργαρίτη. Εκείνη την περίοδο θέτει ως προτεραιότητα της κριτικής το νεοελληνικό έργο αναδεικνύοντας παραστάσεις με έργα των Καμπανέλλη, Ζιώγα, Σκούρτη, Ποντίκα, Μάτεσι, Διαλεγμένου κ.ά.

Κριτικά δοκίμια, επιφυλλίδες και σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους εξής τόμους: Κλειδιά και κώδικες θεάτρου, Ι, Αρχαίο δράμα, 1982, ΙΙ, Ελληνικό Θέατρο, 1984, Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου, 1984, Τα μετά το θέατρο, 1985, Προσωπολατρία, 1992, Θίασος Ποικιλιών, 1993, Νήμα της στάθμης, 1996, Παγκόσμιο θέατρο, 1, Από τον Μένανδρο στον Ίψεν, 1998, Παγκόσμιο θέατρο, 2, Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ, 1999, Παγκόσμιο θέατρο, 3, Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ, 2000.

Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή «Αμήχανον Τέχνημα», 1971, 1980 (μαζί με την «Παράβαση»), τα διηγήματα «Η Καμπάνα - Οδάξ», 1985, και τη συλλογή τραγουδιών τα οποία έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες (Χρονικό, Η μεγάλη αγρυπνία, Ιθαγένεια, Ανεξάρτητα τραγούδια, 1980). Επίσης, με το ίδιο ψευδώνυμο υπογράφει το μεταφραστικό έργο του, που έχει ως άξονα το αρχαίο δράμα.

Από το 1990 δίδασκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είχε διατελέσει πρόεδρος του Δ.Σ. στο Εθνικό Θέατρο και επί 20 χρόνια πρόεδρος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Το 2003 ανέλαβε πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικού Μουσείου.

Έχει μεταφράσει τα ακόλουθα έργα:

Αισχύλος: Ικέτιδες, Ορέστεια, Προμηθέας Δεσμώτης, Επτά επί Θήβας
Σοφοκλής: Ηλέκτρα, Αντιγόνη, Τραχίνιες, Οιδίπους Τύραννος, Οιδίπους επί Κολωνώ, Αίας
Ευριπίδης: Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Βάκχες, Ιφιγένεια εν Ταύροις, Εκάβη (τραγωδία), Κύκλωψ (Σατυρικό Δράμα), Ελένη (τραγωδία), Ανδρομάχη, Τρωάδες (τραγωδία)
Αριστοφάνης: Λυσιστράτη, Πλούτος, Θεσμοφοριάζουσες, Εκκλησιάζουσες, Νεφέλες, Ιππείς
Μολιέρος: Ταρτούφος
Avgi.gr