Η φοιτητική Στέγη στην Πτολεμαΐδα και η κατάρευσις του real estate

Τις τελευταίες 15 ημέρες υπάρχει μια παράδοξη εικόνα στην περιοχή μας.

Οι περιπατητές την έχουν αντιληφτεί, μικρά μπουλούκια 4-5 και 6 ατόμων κοιτάζουν σε κολόνες, εβρισκόμενα σε καθεστώς έντονου διαλόγου, κοιτάζουν άπαντες αι οφθαλμοί των ψηλά στοχεύοντας τους ορόφους πολυκατοικιών ή είναι ευρισκόμενοι έξω από μεσιτικά γραφεία.

Υπάρχει Ζήτηση πλεονάζουσα για τα μικρά διαμερίσματα της Πόλεως και αυτό ανεβάζει τις τιμές.

Πριν δυο χρόνια ήρθε μια φίλη μου από την Ναύπακτο με την κόρη της, αυτή είχε περάσει στο νεοσύστατο τμήμα  Εργοθεραπείας και αλώνισε κυριολεκτικά ολόκληρη την Πόλη για μια γκαρσονιέρα ίσως και δυάρι για συγκατοίκηση.

250 Ευρώ έως 350 εάν μιλούσαμε για επιπλωμένο οίκημα και φυσικά ήταν δυσεύρετα.

Ευνοεί την πόλη αυτό; Ασφαλώς όχι, τα κονομάνε ορισμένοι,αλλά η Πτολεμαΐς δημιουργεί την εικόνα αφιλόξενης πόλης με ότι κατόπιν συνεπάγεται αυτό.

Βέβαια στον Καπιταλισμό η αγορά τα ρυθμίζει ταχύτητα αυτά, με την αύξηση προσφοράς της στέγης.

Φανταστείτε το νεοσύστατο τμήμα Εργοθεραπειας έφερε 100 παιδιά εις την περιοχήν μας πέρυσι, ακόμη 100 και φέτος και φυσικά το ίδιο θα γινόταν με το τμήμα Λογοθεραπείας ποιυ κατάργησε κύριος Ανέμελος.

Έτσι αναπτύσσονται οι Πόλεις και αυτό ήταν και το νόημα της Πολιτικής της Κυβέρνησης Τσίπρα ή της Κυβέρνησης Παπανδρέου ή της Κυβέρνησης Καραμανλή.

Η ισόρροπη Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη της Περιφέρειας και τοι ψαλίδισμα τη αστυφιλίας στα μεγάλα Αστικά κέντρα.

Θέλω να κάνω επ' ευκαιρία και ένα σχόλιο στο άρθρο που Δημοσιεύτηκε αυτές τις ημέρες στον Ptolemeo.gr με τίτλο Πτολεμαΐδα: Υψηλή ζήτηση σε καλές τιμές για αγορές ακινήτων – Που κυμαίνονται οι τιμές

Αναφέρεται εκεί λοιπόν:

Σε καλά επίπεδα παραμένει η αγορά ακινήτων στην Πτολεμαΐδα, με τις τιμές να παραμένουν στα ίδια επίπεδα εδώ και χρόνια, τιμές που έπεσαν στα χρόνια της κρίσης. Όπως λένε άνθρωποι της κτηματομεσιτικής αγοράς, επειδή τα ενοίκια στην πόλη είναι ανεβασμένα και οι τιμές της αγοράς συνεχίζουν να βρίσκονται στα ίδια επίπεδα πριν την κρίση, η αγορά ενός ακινήτου σήμερα συμφέρει.

Ειδικότερα, μιλώντας στον «Π» ο κτηματομεσίτης Αλέξανδρος Γκλιάγιας, τόνισε πως οι αξίες των ακινήτων στην περιοχή έπεσαν το διάστημα της κρίσης, από το 2011 και μετά, δηλαδή το 2012, το 2013 κ.ο.κ.. Η πτώση κυμαίνεται σε ένα ποσοστό 20-30%. Τα ακίνητα μπορεί να ανέβηκαν λίγο έκτοτε, αλλά παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, ως αποτέλεσμα να μπορεί να βρει κανείς ακίνητο για αγορά σε οικονομικές τιμές.

Η ίδιος επισημαίνει και τον παράγοντα της έλλειψης σπιτιών για ενοικίαση, τονίζοντας πως η αγορά ακινήτου έχει καλή απόδοση.

Σε ό,τι αφορά τις τιμές, για σπίτια χτισμένα τη δεκαετία του ’80 (μη ανακαινισμένα), κυμαίνονται από 350 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο έως και 450 ευρώ το τ.μ., ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του ακινήτου.

Δηλαδή, για ένα διαμέρισμα 100 τ.μ. της δεκαετίας του ’80, ευρύχωρο, θα δώσει κάποιος από 35.000 έως και 45.000 ευρώ.

Για διαμερίσματα της δεκαετίας του ’90 η τιμή ανεβαίνει στα 500-600 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Για σπίτια της δεκαετίας 2000-2010 και αναλόγως το σπίτι, 550-700 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.

Ο ίδιος σημειώνει ότι η αγορά ακινήτων «κινείται και είναι ζωντανή», ο κόσμος δείχνει ενδιαφέρον. Σε αυτό συμβάλει πλέον και η δυνατότητα χρηματοδότησης από τράπεζες, ενώ ερωτηθείς αν οι αποζημιώσεις της ΔΕΗ θα πάνε και σε αγορές ακινήτων στην περιοχή, ο ίδιος απάντησε πως ένα μικρό ποσοστό θα πάει και εκεί.

Δεν θα αμφισβητήσω τα στοιχεία που παρατίθενται στην ηλεκτρονική εφημερίδα συναδέλφου, θα αμφισβητήσω όμως την λογική και συνακόλουθα τα συμπεράσματα που συνάγονται.

Η τιμή είναι προϊόν σύνθετων διεργασιών.

Η Κτηματική Αγορά στην Εορδαία είναι σε πλήρη κατάρρευση.

Οι τιμές των ακίνητων μετά από μια τρελή κούρσα καθόδου σταθεροποιήθηκαν σε μια ελάχιστη τιμή.

Είναι αυτή η οποία πλέον είναι ανελαστική δεδομένου ότι έφτασε σε ακρότατα σημεία καθόδου.

Ένας νοικοκύρης λέει ως εδώ δεν κατεβάζω άλλο και άστο κάθεται.

Ενδεικτική είναι η κατάσταση στα καταστήματα κεντρικότατων δρόμων της Πόλεως που παραμένουν ξενοίκιαστα εδώ και σχεδόν δέκα έτη.

Μίλησα με Επαγγελματία του χώρου και αναφέρω δυο πράγματα που μου επεσήμανε.

1. Εάν καταφέρουμε να πουλήσουμε ένα ακίνητο σε πέντε έτη, από την στιγμή έκδοσης του προς πώλησιν είναι ευτυχία.

2. Είναι μαύρη η εικών για το τι μέλει γενέσθαι (είπε με νόημα), αυτό βέβαια πάλι οφείλεται στον κύριο Ανέμελο (θα έφερνε τον Παράδεισο, βέβαια την κόλαση έκρυβε μέσα του) με το κλείσιμο της ΔΕΗ.

Η νεολαία φεύγοντας αδειάζει την περιοχή μας, οι οικογένειες φυσικά  μένουν άδειες και τα ακίνητα ερειπώνουν…