Έλλειμμα ισχύος 5.000 MW φέρνει το "duck effect" το 2030 - Η ανάλυση του Market Reform Plan και οι προτάσεις για την επάρκεια του συστήματος

 

 

Έλλειμμα ισχύος 5.000 MW φέρνει το "duck effect" το 2030 - Η ανάλυση του Market Reform Plan και οι προτάσεις για την επάρκεια του συστήματος

 Τις αυξανόμενες προκλήσεις για την ευστάθεια του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας, λόγω της μεγαλύτερης διείσδυσης των ΑΠΕ υπογραμμίζει το Market Reform Plan, εκπέμποντας προειδοποιητικά σήματα για το 2030.

 Σε ένα ενεργειακό περιβάλλον με υψηλή διείσδυση των ΑΠΕ και ιδιαίτερα των φωτοβολταϊκών συστημάτων όπως στην Ελλάδα, διευρύνεται περαιτέρω το γνωστό «σχήμα της πάπιας» (Duck effect), όπου δηλαδή το καθαρό φορτίο (ζήτηση μείον μεταβλητές ΑΠΕ) μοιάζει με το σχήμα της πάπιας, δημιουργώντας ένα έλλειμμα φορτίου της τάξης των 5000 MW, όπως αποτυπώνεται στο παρακάτω σχήμα.

Όπως ανέφερε ο καθηγητής Παντελής Κάπρος στην πρόσφατη ημερίδα της ΡΑΕ για το Market Reform Plan, το πρόβλημα της επάρκειας ισχύος εμπλουτίζεται σε ένα πολυπαραγοντικό σύστημα.

 

Πιο συγκεκριμένα, μέχρι το 2030, οι κατανεμημένες μονάδες παραγωγής (dispatchable power resources) θα πρέπει να καλύπτουν με υπηρεσίες ταχείας ανόδου 5000 MW κατά μέσο όρο ημερησίως, καθ’όλη την διάρκεια του χρόνου, προκειμένου να καλύψουν το κενό μεταξύ του ελάχιστου φορτίου το μεσημέρι και του μέγιστου καθαρού φορτίου το βράδυ. Έτσι χρειάζονται υπερδιπλάσιες απαιτήσεις ισχύος ταχείας ανόδου σε λιγότερο από οκτώ χρόνια.

 

Να θυμίσουμε ότι στην Ελλάδα έχουμε σημαντική μεταβολή του καθαρού φορτίου λόγω της ηλιακής ενέργειας, από το 2011 έως σήμερα.

 

Όπως προκύπτει και από τις παραπάνω εκτιμήσεις του Market Reform Plan, η μεταβλητότητα ανόδου και καθόδου φορτίου θα μεγεθυνθεί σημαντικά με την αναμενόμενη περαιτέρω επέκταση της ηλιακής ενέργειας στη χώρα μας, διαμορφώνοντας νέες απαιτήσεις σε υπηρεσίες ευελιξίας και εφεδρείες.

 

Ευελιξία του συστήματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σημαίνει ότι το σύστημα μπορεί να ανταποκριθεί τόσο στις προβλέψιμες όσο και στις απρόβλεπτες αλλαγές της παραγωγής και της ζήτησης κατά τρόπο που να ανταποκρίνεται στα πρότυπα αξιοπιστίας αποφεύγοντας τις περικοπές. Η ικανότητα ενός συστήματος ηλεκτροπαραγωγής να αντιμετωπίσει τη μεταβλητότητα εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα των κατάλληλων πόρων, στα μέσα παραγωγής, την αποθήκευση ενέργειας, και τη δυνατότητα προσαρμογής της ζήτησης.

 

Πλέον τα ζητήματα της επάρκειας δεν αφορούν μονάχα τις ώρες αιχμής, όπως ήταν παραδοσιακά, απεναντίας, πρόκειται πλέον για πολλές απειλές που δυναμικά μπορούν να πλήξουν την αξιοπιστία του συστήματος.

 

Οι νέες προκλήσεις στην επάρκεια ισχύος

 

Ανάμεσα σε άλλα ξεχωρίζουν, όπως τόνισε ο καθηγητής, η ανάγκη για ταχεία άνοδο και κάθοδο των ηλεκτροπαραγωγικών πόρων, καθώς και οι κίνδυνοι υπερπαραγωγής. Τα παραπάνω σημαίνουν πως οι μονάδες παραγωγής όπως οι μονάδες φυσικού αερίου υποχρεούνται να ακολουθούν μια όλο και περισσότερο κυκλική πορεία, γεγονός που αυξάνει την πίεση (stress) και το κόστος λειτουργίας, καθιστώντας αυτές περισσότερο μονάδες εφεδρειών παρά εμπορικές μονάδες. Αντίστοιχο πρόβλημα συναντάται και στις μονάδες αποθήκευσης, καταλήγοντας να δημιουργείται ένα εγγενές πρόβλημα ανάκτησης του κόστους όλων των ηλεκτροπαραγωγικών πόρων, όπως ανέφερε σχετικά ο καθηγητής.

 

Οι προτάσεις 

 

Στο φόντο των παραπάνω διαπιστώσεων και εκτιμήσεων, οι συντάκτες του σχεδίου Μεταρρύθμισης της ενεργειακής αγοράς υπογραμμίζουν την ανάγκη να αναπτυχθούν η αποθήκευση, η απόκριση-ζήτηση και μονάδες παραγωγής γρήγορης περιστροφής με καύσιμο το φυσικό αέριο προκειμένου να ανταποκριθούν στις προκλήσεις που γεννά η ολοένα και μεγαλύτερη διείσδυση των ΑΠΕ και ιδιαίτερα των φωτοβολταϊκών.