Δικαίως; Η χλεύη και η ειρωνία για την Εορδαία και τη ΔΕΤΗΠ στο Αμύνταιο

Δημοσιεύτηκε πριν δυο ημέρες, τα ερωτήματα που θέτουν οι Αμυνταιώτες θα έπρεπε να τα θέσουν οι Εορδείς, αλλά περα βρέχει.

Διαβάστε το άρθρο

Πολλά ερωτήματα δημιουργούνται για τους χειρισμούς του Δημάρχου Αμυνταίου κ. Ιωάννη Λιάση σχετικά με το «καυτό» θέμα της ΔΕΤΕΠΑ

Αρκετές φορές παρακολουθήσαμε στην δημόσια συζήτηση το θέμα της αύξησης των τιμολογίων της ΔΕΤΕΠΑ να μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Προσπαθήσαμε να αποκωδικοποιήσουμε τα λεγόμενα του Προέδρου της και του Αντιπροέδρου της για το ποια θα είναι τελικά η χάραξη της οικονομικής «σωτηρίας» του αγαθού της Τηλεθέρμανσης. Και μιλάμε για οικονομική «σωτηρία» καθώς, όπως τόνισε ο Δήμαρχος κ. Λιάσης, το σύνολο των οφειλών ανέρχονται στο 1,6 εκ. ευρώ και το αποθεματικό δεν αρκεί για την κάλυψη αυτού του ποσού.
Χρησιμοποιώντας την τέχνη της ρητορικής σε συνδυασμό με την τέχνη της πειθούς προσπάθησε να μας διαβεβαιώσει πως η αύξηση της τιμή μονάδας της Τηλεθέρμανσης ήταν μονόδρομος.
Στην προσπάθειά του να γίνει ακόμα πιο πειστικός οδηγήθηκε σε ένα μεγάλο πολιτικό λάθος. Στην Ειδική Συνεδρίαση Λογοδοσία λοιπόν είπε το εξής: «Να σας ενημερώσω τώρα, αγωνιζόμαστε στην Διαδημοτική εταιρία που συστήνουμε, η σύμβαση να γίνει με τέτοιες προϋποθέσεις ούτως ώστε να μην έχουμε σημαντική αλλαγή στην τιμή. Και εμείς έχουμε το πλεονέκτημα σώζοντας αυτή την μονάδα, εάν είναι πιο ακριβή η τιμή της τηλεθέρμανσης της Διαδημοτικής ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ».
Δηλαδή θα γίνει μια επένδυση που θα ξεπεράσει τα 20 εκ. ευρώ με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ και με την συμμετοχή της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, της ΔΕΤΕΠΑ και του Δήμου Αμυνταίου και υπάρχει περίπτωση αυτή η επένδυση να μην αξιοποιηθεί επί τούτου αλλά και για άλλες χρήσεις; Αναρωτιόμαστε πραγματικά με τέτοια διαπραγματευτικά όπλα κάθεται ο Δήμαρχος Αμυνταίου στο τραπέζι του διαλόγου και με τέτοιους «λαθραίους συλλογισμούς», και μάλιστα σε ζωντανή συνεδρίαση, προσπαθεί να πετύχει το καλύτερο για την Δημοτική Επιχείρηση; Αντιλαμβάνεται πώς με αυτόν τον τρόπο θέτει σε επισφαλή θέση της πολιτικές συμμαχίες που έχει ανάγκη η Επιχείρηση ώστε να έχει πάντα ισχυρή διαπραγματευτική θέση;
Πολλά περισσότερα ερωτήματα δημιουργούνται για τους χειρισμούς του κ. Λιάση όταν ο ίδιος ο κ. Περιφερειάρχης στην Ειδική Συνεδρίαση Λογοδοσίας της Περιφέρειας είπε τα εξής: « Το κόστος των ηλεκτρολεβήτων για τις δύο θερμαντικές χρήσεις είναι πάνω από 90 εκ, ενώ έδωσε 15 εκ η ΔΕΤΗΠ που πήρε από το Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης χρωστά αλλά 82 εκ. Πρέπει να καλυφθούν αυτά»
Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως το χρέος της ΔΕΤΕΠΑ με το χρέος της ΔΕΤHΠ δεν είναι συγκρίσιμα. Όπως επίσης, μη συγκρίσιμη είναι και η τιμή μονάδας στις δυο Τηλεθερμάνσεις. Αυτό που είναι όμως συγκρίσιμο είναι οι πολιτικοί οδοί που χρησιμοποιούνται για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Και αν για τον κ. Λιάση η προηγούμενη Δημοτική Αρχή τα έχει κάνει όλα λάθος, παραβλέποντας ότι κατάφερε να κάνει την ΔΕΤΕΠΑ να πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις με την βράβευσή της από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, με το «Μνημόνιο συνεργασίας», με την ειδική άδεια για καύση SRF και με την ομαλή μετάβασή της μετά το κλείσιμο της ΔΕΗ, ας μελετήσει την θητεία του κ. Θεοδωρίδη με τότε πρόεδρο των τωρινό, τον κ. Χαριτίδη, και ας δει πώς μετέτρεψε τις τότε υπερδεσμεύσεις σε διεκδικήσεις του Τοπικού Πόρου με επιτυχή κατάληξη.
Έχουμε πειστεί πλέον πως ο κ. Λιάσης δεν έχει καταλάβει, ακόμα τουλάχιστον, το «πρότζεκτ» που λέγεται ΔΕΤΕΠΑ. Ελπίζουμε και «ποντάρουμε» στην εμπειρία και στην γνώση του Αντιπρόεδρου της. Αρκεί ο τελευταίος να μην χωρίζει σε «σωστούς» και μη «σωστούς» τους δημότες, να μην είναι διχαστικός αλλά ενωτικός. Η ΔΕΤΕΠΑ αφορά ΟΛΟΥΣ τους κατοίκους του Δήμου Αμυνταίου. Η λύση για την βιωσιμότητα της ΔΕΤΕΠΑ είναι πολιτική αφού πολιτική ήταν και η απόφαση της Απολιγνιτοποίησης.

ΥΓ: Μας τρομάζει και μας προβληματίζει η ταχύτητα με την οποία παίρνονται οι αποφάσεις για την αναβάθμιση των «αυλικών» υπηρεσιακών που είχαν λειτουργήσει ως porte-parole όπως επίσης και η πολιτική επαναφορά ορισμένων «ξεχασμένων» από την ίδια την Αυτοδιοίκηση.

Με εκτίμηση,
Πέτρος Γ. Μπερμπερίδηςσιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση cookies.