Ανάλυσις ποιοτική, του πολιτικού λόγου των Αρχηγών των Δημοτικών Παρατάξεων Εορδαίας!!!

Ασφαλώς ξεκινώ με τον κύριο Δήμαρχο, είναι ρηχός και στεγνός ο πολιτικός του λόγος, χωρίς καμία λογοτεχνική διάσταση, δεν κάνει λάθη συντακτικά, προσέχει τι λέει, και εκφράζεται με λακωνικό τρόπο,  κάνει σωστά την χρήση της Ελληνικής γλώσσας, είναι ετοιμόλογος πάντοτε, ενημερωμένος και δεν πέφτει εύκολα σε παγίδες.

Η κυρία Τερζοπουλου, ως Νομικός μάλλον είναι στο φυσικό της περιβάλλον, "άλλωστε όλοι είμαστε ψάρια έξω από τα νερά μας", υπάρχει πλαστικότητα, πάθος, σωστή σύνταξη πολύ καλή χρήση της Ελληνικής γλώσσας με έντονο θυμικό που όμως της λείπει η πολιτική διάσταση.

Ο κύριος Κοκκινίδης, είναι ανάμεσα στου δύο προαναφερόμενους, δεν έχει την πλαστικότητα της γλώσσας τουλάχιστον στον βαθμό της κύριας Τερζοπούλου και είναι πιο ευφάνταστος ο λόγος του από αυτόν του κυρίου Πλακεντά. Κάνει σωστή χρήση της Ελληνικής γλώσσας χωρίς λάθη, με έντονο χρωματισμό πολιτικού ύφους και έντονο θυμικό, που τον βοηθά ως πολιτικό, όπως και την κυρία Τερζοπούλου ασφαλώς.

Κύριος Καραβασίλης, ο λόγος του είναι Λακωνικός, πυκνός και πολικά περιεκτικός, για Παλαιός Συνδικαλιστής μιλά ελάχιστα αλλά βρίσκεται σχεδόν πάντοτε στον πυρήνα του θέματος, δεν έχει λογοτεχνική υπόσταση ο λόγος του, αλλά προσέχει τι λέει και κάνει σωστή χρήση της Ελληνικής γλώσσας.

Η κυρία Χόλμπα, είναι ένα σύνθετο φαινόμενο, περπατά πάντα επάνω στην κομματική γραμμή, είναι απόλυτα πολιτικοποιημένος ο λόγος της, το ύφος είναι μεν παλιομοδίτικο, ίσως και ξεπερασμένο αλλά το περιεχόμενο επίκαιρο πάντοτε, μην ξεχνάμε μέσα από το ΚΚΕ βγήκαν σημαντικές μορφές των Ελληνικών γραμμάτων, κάποια στιγμή το Κόμμα πρέπει να κάνει την υπέρβαση. είναι καθαρά θέμα επιλογής.