Οι Παρελάσεις και η Αυτοεπαλήθευσις του Έθνους

Εμπλέκονται πολλοί στα ερωτήματα για τον ρόλο των παρελάσεων: Εθνεγέρτες, Eθνομηδενισταί, Πατριώτες ακραίοι οφελιμισταί, Εθνοκάπηλοι και φυσικά ο Λαός της Ελλάδος.

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια ψύχωσις εις το Έθνος με τις Παρελάσεις και η ερμηνεία  αυτής δεν μπορεί παρά να οδηγεί στην αδιάκοπα διαταραγμένη Βαλκάνια Ιστορία της Ελλάδος και τις διαρκείς θυσίες του Λαού σε αίμα.

Οι Παρελάσεις είναι η Αυτοεπαλήθευσις του Έθνους.

Ρωτώντας την Νεολαία τι Εορτάζουμε, πολλάκις έγινε αυτό, οι δημοσιογράφοι έλαβαν απίθανες απαντήσεις.

Υπάρχει Εθνικό έλλειμμα στην αφομοίωση της Ιστορίας.

Υπάρχει έλλειμμα στην καταγραφή της Ιστορίας. Ο επικός διάκοσμος που είναι εισαγμένη εξυπηρετεί σε κάτι; Σίγουρα εξυπηρετεί τους ψευτοπατριώτες που τρέχουν να βάλουν μέσο για να φέρουν τα παιδιά τους από την μεθόριο στο κέντρο και έχοντας ως άλλοθι την υπέρμαχη στάση τους στις Παρελάσεις.

Υπάρχει κατασπατάλησις πόρων εθνικών που πηγαίνουν στον αέρα χωρίς να κεφαλαιοποιούνται.

Εξυπηρετεί κάτι η Εξέδρα των Επισήμων; Με τον βουλευτή, τον παρατρεχάμενο Υφυπουργό, τον Αστυφύλακα, τον Αντιδήμαρχο κλπ; Ασφαλώς και όχι, στην παρέλαση δυο είναι και πρέπει να είναι οι στόχοι: Πρώτον Η Ιστορική μνήμη! Και δεύτερον η απόδοσις τιμών Προς τον άγνωστο στρατιώτη.

Ας το κρατήσουμε αυτό. Ο Άγνωστος Στρατιώτης είναι το παιδί του Λαού (του Εθνικού Στρατού) που έπεσε μαχόμενο στο πεδίο της μάχης.

Οι τιμές των όποιων τελετών αφορούν τον Άγνωστο στρατιώτη επομένως οι εξέδρες, οι επίσημοι, ο διαχωρισμός τους από τον λαό δεν είναι απλά περιττό δρώμενο αλλά προσβλητικό.

Στην κεντρική σκηνή ο λαός είναι και πρέπει να είναι και αυτός τιμάται για τις θυσίες του εις την Πατρίδα.

Από το βιβλίο του Αθανάσιου Παλαιοκώστα "Βόλτα στην Πτολεμαΐδα" 1950-1970

Επίσης Διαβάζουμε

Στις 3 Μαρτίου 1926 προκηρύχθηκε καλλιτεχνικός διαγωνισμός στην εφημερίδα Εσπέρα «διά την υποβολήν μελέτης ανεγέρσεως τάφου Αγνώστου Στρατιώτου εις την έμπροσθεν των Παλαιών Ανακτόρων Πλατείαν, καταλλήλος προς τούτο διαρρυθμιζομένην». Στις 9 Οκτωβρίου 1926 το Υπουργείο Στρατιωτικών ενέκρινε και βράβευσε κατά πλειοψηφία την μελέτη του αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Λαζαρίδη.

Η θέση του Μνημείου είχε υποδειχθεί από τον ίδιο τον αρχιτέκτονα στην θέση των Παλαιών Ανακτόρων (σημερινή Βουλή των Ελλήνων). 

Το μνημείο είναι μια αστική σύνθεση με αρχές γαλλικής πολεοδομικής παράδοσης και κλασικισμού, συνδυασμένες με το μοντέρνο πνεύμα της Αρ Ντεκό και με συμβολικές αναφορές στην ελληνική αρχαιότητα. 

Το γλυπτό παριστάνει μια γυμνή ανδρική μορφή ενός νεκρού πολεμιστή ξαπλωμένη σε κάποια έξαρση του εδάφους. Ο νεκρός πολεμιστής στο αριστερό χέρι κρατάει κυκλική ασπίδα, στο κεφάλι φοράει αρχαίο κράνος με το πρόσωπο γυρισμένο από τα πλάγια να θυμίζει αρχαίο νόμισμα. Η απόδοση του σώματος του νεκρού από τον καλλιτέχνη δίνει την εντύπωση στο θεατή ότι ο Άγνωστος Στρατιώτης αναπαύεται ζωντανός, έτοιμος να σηκωθεί.

Αριστερά και δεξιά της παράστασης έχουν χαραχτεί φράσεις από το έργο του Θουκυδίδη: ΜΙΑ ΚΛΙΝΗ ΚΕΝΗ ΦΕΡΕΤΑΙ ΕΣΤΡΩΜΕΝΗ ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ από την περιγραφή της ταφικής τελετής πριν την εκφώνηση του Επιταφίου του Περικλή (2.34) αριστερά και στα δεξιά ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ από τον επιτάφιο (2.43). Στο μέσο του κενοταφίου χαράχτηκε με μικρότερα γράμματα η φράση: ΕΙΣ ΑΦΑΝΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ.

Κλείνοντας αγαπητοί φίλοι, εις την Πόλιν έχουμε άπειρα μάρμαρα πάσης φύσεως προτομών, μάλλον κακίστης ποιότητος στην αισθητική αυτού που θέλουν να αναδείξουν.

Δεν έχουμε εξ όσων γνωρίζω Μνημείο εις τον Άγνωστο Στρατιώτη.

Υπήρχε, στο κέντρο της Πόλεως, στο κέντρο της Πλατείας ένα υπέροχο μνημείο  με την επονομασία "Ηρώον" (μνημείο του Αγνώστου στρατιώτη ήτο.)

Δυστυχώς το γκρέμισε ο Δήμαρχος Τόττης και ήταν λάθος, ξέρετε είμαι υπερχος του σχεδίου Τόττη, έχω τοποθετηθεί επανειλημμένως για αυτό, όμως το Μνημείο δεν έπρεπε να το χαλάσει.

Να το επαναφέρουμε και να διασκορπίσουμε όλα τα αγάλματα και τις προτομές σε διάφορα σημεία της πόλεως μας, πρώτο από όλα το άγαλμα του Πτολεμαίου. Νομίζω η θέση που του αρμόζει είναι στην είσοδο της Πόλεως μέσα στο αύλειο χώρο του Δημαρχείου και όχι παραπεταμένο εκεί που είναι σήμερα.

Αυτό που τιμάμε στις Τελετές Μνήμης είναι ο Άγνωστος Στρατιώτης.

Και η φωτογραφία απο το παλιό ηρώο στην κεντρική πλατεία της Πόλης μας. Ο συγχωρεμένος πρόσφατα ουρολόγος