Κωτίδης Νικόλαος: ΟΙ ΗΛΕΚΤΡΑΜΑΞΕΣ ΤΩΝ ΟΡΥΧΕΙΩΝ ΤΗΣ ΛΙ.ΠΤΟΛ.-ΔΕΗ

Όσο πλησιάζουν οι γιορτινές μέρες, (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Φώτα κ.τ.λ.) όλο και περισσότερο η μνήμη μου γυρίζει πίσω στα χρόνια του εργασιακού μου βίου.

Θυμάμαι τότε που συνάδελφοι ηλεκτραμαξάδες (ναι ή Πτολεμαΐδα είχε ηλεκτροκίνηση σιδηρόδρομου από τα τέλη της 10ετίας του 1950) και τους χειριστές της ηλεκτράμαξας (Η/Α) τους λέγαμε ηλεκτραμαξάδες.

Τότε λοιπόν ο συνάδελφος ηλεκτραμαξάς με πήγαινε με την ηλεκτράμαξα μέχρι τον σταθμό φόρτωσης λιγνίτη του Ορυχείου της Καρδιάς από το Ορυχείο του Κύριου Πεδίου για να φορτώσουμε λιγνίτη για τις ανάγκες του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας.

Δεν υπήρχαν εορτές και αργίες για το προσωπικό που εργάζονταν σε βάρδιες.

Σχεδόν τις μισές από τις γιορτινές μέρες (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα, κ.τ.λ.) στα 31 χρόνια μου τα πέρασα στην εργασία και όχι μαζί με την οικογένεια μου.

Είναι πολύ σκληρή η μοίρα των ανθρώπων των ορυχείων που αν δεν το έχεις ζήσει δεν μπορείς να το καταλάβεις.

Τέλος πάντων...

 

Έγραψα αυτές τις λίγες σειρές και τις αφιερώνω σε όλους τους πρώην συναδέλφους μου που σήμερα μας κοιτούν από ψηλά.

Είναι ότι λιγότερο μπορώ να κάνω για όλους αυτούς.